Halfway gone!

Hi guyssss daar ben ik weer met een update from down under!

Wowww wat vliegt de tijd, ik zit alweer in mijn 16e week van de 26 weken stage en ben al halverwege mijn reis. Gaat veel te snel allemaal!

Nadat ik 3 weken geleden weer veilig terug uit Melbourne ben gekomen, kwam Roy deze kant op, dus dit keer was het mijn buurt om met hem de toerist uit te hangen bij het Opera house en de Harbour bridge. Later die week kwamen Charlotte en Lidwien ook aan in Sydney en hebben ze een aantal dagen bij mij in m’n kamertje gecrashed. Op donderdag was het eindelijk zo ver: het concert waarvoor ik 4 uur bomen geplant en onkruid gewied had. Natuurlijk weer typisch iets voor ons om de verkeerde bus te pakken, maar gelukkig hadden we het net op tijd door en kwamen we nog perfect op tijd met dank aan onze taxichauf! Het concert was echt gaaf, eerst kwam Guy Sebastian daarna the Potbelleez. Toen Tinie Tempah kwam ging iedereen pas echt los en The Script was natuurlijk helemaal geweldig. Aangezien mijn managers wel begrepen dat dit een laat avondje ging worden had ik alvast vrij gekregen voor de volgende dag. Dat betekende dus nog een laatste keer op stap met Char en Lied! Lekker theepotjes gedronken in the Worldbar en de volgende dag uitgekaterd op Bondi.

Vrijdagavond kwamen Myrthe, Stef, Erik en ik op het geweldige idee om een auto te gaan huren voor de volgende dag. Aangezien het dat weekend super lekker weer zou worden en het hele huis naar Jervis Bay zou gaan besloten wij om lekker de andere kant op te rijden en naar Port Stephens te gaan, 2,5 uur ten noorden van Sydney. Dat werd dus op zaterdagochtend auto ophalen (dit keer een fatsoenlijke auto), de vrouwen achter het stuur, de jongens op de achterbank, en de muziek knop vol open, ready to go!
Eenmaal aangekomen op onze camping hebben we ons ‘3’ persoonstentje opgezet, de slaapzakken er in gepropt en zijn we naar een van de vele strandjes van Port Stephens gereden. Daarna wilden we de zonsondergang gaan kijken bij een mooi strandje maar helaas waren we net te laat, dus toen maar de auto naast de openlucht bbq geparkeerd en onder de sterrenhemel genoten van onze hamburgertjes! Eenmaal terug op de camping zijn onze goon bij de pier gaan opdrinken tijden een potje kingzen. (Toch maar weer eens achter gekomen dat ik niet zo goed ben daarin)
De volgende ochtend werden we al vroeg wakker aangezien we met zn 4e in het te krappe tentje lagen. Na even gedouched te hebben kwamen we er meteen achter dat we geen vrienden gemaakt hadden op de camping (een vrouw met een verschrikkelijk ochtendhumeur vond ons rude Dutch people en neee het lag echt niet aan ons) dus snel maar onze spullen gepakt en gegaan. Kwam opzich wel goed uit want nu hadden we de hele dag te tijd om alles van Port Stephens te zien.

Zo liepen we dus om 8 uur ’s morgens al een berg op van waaruit je een erg mooi uitzicht hebt over de hele baai. Daarna nog even op een ander strandje gechilled en toen door naar onze dolfijnen cruise. En jaaa hoor we waren net een stukje uit de haven en we zagen de dolfijnen vinnen al voor ons uit, en alsof het nog niet beter kon: drie tellen later zwommen er twee dolfijnen mee met onze boot, zoo gaaf om ze in reallife te zien! ’s Middags naar One Mile beach geweest, het mooiste strand wat ik tot nu toe gezien heb. Iets verderop waren de grootste zandduinen van het zuidelijk halfrond. Het leek net een woestijn! Maar het sandboarden, met een soort snowboard van de duinen af was lachen. Echt een perfect weekendje!

Verder heb ik mijn stage week vorige week ook nog overleefd (zelfs na een nachtje stappen met maar 2 uur slaap was ik gewoon nog in staat om te werken die hard!). Afgelopen weekend ben ik naar IQON geweest, een hardstyle feestje (ja je leest het goed!) hier in Sydney. Dit was voor Nederlanders gratis aangezien het een Dutch concept is dus ik dacht laat ik het eens een kans geven he. De ochtend begon met alleen maar regen dus wij onze poncho’s aan, klaar voor een dagje hakken en stampen. Maar zodra we dat terrein op kwamen begon de zon te schijnen en was het echt super gaaf! Nooit verwacht dat ik het zo leuk zou vinden haha maar was echt een van de vetste feestjes tot nu toe hier! Zondags ben ik samen met 3 andere uit mijn huis naar het Olympisch Stadion geweest. Een van de jongens had vrijkaartjes van zijn werk gekregen voor het Stone Music Festival. Dus van de hardstyle over naar de rock/country, totaal weer iets anders maar was ook leuk. Ook Guy Sebastian kwam weer langs maar het hoogte punt was Billy Joel met Piano man, erg mooi.

Helaas begon deze week iets minder goed en schrok ik maandagochtend wakker doordat ik wat gerommel op mijn kamer hoorde. Ik keek op en dacht in eerste instantie dat het een huisgenootje was maar toen ik beter keek zag ik dat dat niet klopte en dat er een vreemde man in mijn kamer stond. De man schrok toen ie zag dat ik wakker werd dus is hij het huis uitgevlucht. Ik naar mijn buurmeisjes die meteen de huisbaas gebeld hebben en nadat hij de politie gebeld had kwam ie meteen naar ons toe. Uit de camera beelden blijkt dat de man 15 minuten in ons huis heeft rond gelopen en ook bij andere kamers bij de deur heeft gestaan. Het rare is dat er niks is meegenomen, terwijl ik zag dat hij mijn portemonnee in mijn handen had. Vreemd verhaal dus, ik was erg geschrokken maar gelukkig is er verder niks ergs gebeurd. Een ding is zeker mijn sleutel laat ik niet meer in mijn slot zitten.

Vandaag weer een gewone stage dag gehad. Mijn baas had me vanmiddag meegenomen naar de stad om wat te gaan lunchen en toen zijn we bij een yum cha restaurant geweest. Echt super leuk: een chinees tapas restaurant waar ze met dienbladen en rolkarretjes voorbij je tafel komen en dan kun je zelf kiezen wat je ervan wilt eten. Morgen nog een dagje stage en ik dan heb ik weer weekend want donderdag is Anzac day een nationale feestdag en vrijdag mocht ik dan ook wel weer vrij, life is gooood! Ook komt donderdag Sanne weer een weekendje naar Sydney en gaan we zaterdag naar een Dutch Queensday Party, dus kom maar op met all the Dutch Food! I'm ready:)

Trouwens, de foto's van Melbourne staan er nu ook bij! Bij deze wil ik jullie ook op de hoogte brengen van het overlijden van Annick en mijn lieve vis mandy die helaas door mijn vergeetachtigheid (de anti chloorwater druppels) het avondmaaltje van een paar huisgenootjes is geworden. Maaaaar dankzij Bas heb ik weer een nieuwe roomie: Mr. Visstick!

Cheers guys